Se Mia Valitsa

Ξεκίνησα απ' τισ αλυκέσ μεσ την ανάβυσσο
Και πριν τα κύματα μετρήσω είδα την κέα
Λεπτή γραμμή η κόλαση με τον παράδεισο
Σκεφτόμουν σαν ξεπρόβαλε τησ γυάρου η θέα

Αμέτρητα σκαλιά στη σύρο τα περπάτησα
Μέχρι τη χώρα τησ σερίφου να αντικρίσω
Στο λιμανάκι τησ μυκόνου θα σταμάτησα
Στην τήνο φρόντισα φανάρι να σου αφήσω

Από την ίο για να φτάσω στη φολέγανδρο
Βουτιά έκανα με μιαν ανάσα σαν το δύτη
Στη σαντορίνη δεν τουσ καίει πια το ηφαίστειο
Στη μήλο λεν πωσ θα γυρίσει η αφροδίτη

Από την αμοργό στη νάξο ανηφόρησα
Και περιμένω μέρα νύχτα το θησέα
Στην πάρο κρίταμο έγινα και καρποφόρησα
Στο κάστρο τησ αστροπαλιάσ ήταν ωραία

Σε ένα ικαριώτικο γλεντάκι κοντοστάθηκα
Μα ώσπου να ‘ρθει το δειλινό ξανάρθε η μέρα
Απ' το μεθύσι μου στην κω να φτάσω βιάστηκα
Με μια βαρκούλα και ένα γλάρο για μπαντιέρα

Από τη ρόδο ωσ τη σύμη κι ωσ την κάρπαθο
Και από την κρήτη ωσ τησ γαύδου τη γωνίτσα
Αδημονώ για τησ φυγήσ το αναπάντεχο
Και κουβαλάω την ευτυχία σε μια βαλίτσα