Μαρέα

Ο αλτεμπαράν ψάχνει να βρει μεσ στα νερά
Το παλινώριο που τον γέλασε δυο κάρτεσ
Στησ προβολήσ να τρέχουν βλέπαμε τουσ χάρτεσ
Του chagall άλογα τσίρκο του seurat

Πυξίδα γέρικη ataxie locomotrice
Και στοιχειωμένη από τα χείλια σου σφυρίχτρα
Στην κόντρα γέφυρα προσμένατε κι οι τρεισ
Να λύσει τ' άστρο του αλμποράν η χαρτορίχτρα

Τησ τραμουντάνασ τ' άστρο τ' άστρα του νοτιά
Παντρεύονται με πορφυρόχρωμουσ κομήτεσ
Του mazagan οι θερμαστέσ οι σοδομίτεσ
Παίξαν του σέσωστρη την κόρη στα χαρτιά

Η ξύλινη που όλοι αγαπήσαμε γοργόνα
Καθώσ βουτά παίρνει παράξενεσ ανάσεσ
Προτού κολλήσουμε για πάντα στισ σαργάσσεσ
Μασ πρόδωσε μ' ένα πνιγμένο του νορόνα

Πουλιά στα ξάρτια καραντί στεργιανή ζάλη
Χελιδονόψαρα πνιγμένου δαχτυλίδι
Του ναυτικού το δυσκολότερο ταξίδι
Το κυβερνάν του μαγγελάνου οι παπαγάλοι

Η καραβίσια σκύλα οσμίζεται ρεστία
Και το κορμί σου το νερό που θα καλάρει
Τη νύχτα οι ναύτεσ κυνηγάνε το φεγγάρι
Και την ημέρα ταξιδεύουνε στ' αστεία