Michael Collins

I wanna fly into the sky
I'm gonna fly way up so high
Even I have to give up my life
I'm gonna make it
I'm gonna make it

ฉันมองจันทร์จากยานที่เดินทางมาแสนไกล
กว่าสองแสนสามหมื่นแปดพันเก้าร้อยไมล์
เพียงแค่อยากเหยียบพื้นผิวสัมผัสดวงจันทร์
พร้อมจะแลกพร้อมประจันเชื่อว่าคุ้มค่ากับมัน

แต่ในเมื่อเป็นกัปตันหน้าที่ของฉันคือเฝ้ายาน
ทั้งที่ตัวฉันรอจะถึงวันนี้นานเท่านาน
ดูเพื่อนลงปฏิบัติการแต่ตัวฉันเกาะหน้าต่าง
มองจันทร์หมุนเคว้งคว้างแค่เอื้อมมืออยู่ไม่ห่าง

และหากนั่นคือจุดหมาย
ฉันยอมดับดิ้น
ดีกว่ามองแล้วกลับโลกทิ้งความฝันให้ดับสิ้น
โลกจำนีล อาร์มสตรอง
โลกจำบัซซ์ อัลดริน
ว่าเป็นคนเหยียบดวงจันทร์แต่ฉันคือ ไมเคิล คอลลินส์

ฉันยอมขาดวิ่นเป็นผุยผงอวกาศ
ดีกว่าเป็นแค่กระต่ายนั่งหมายจันทร์อย่างเขลาขลาด
รอก่อนนะดวงจันทร์กำลังลอยเอารอยเท้าไปฝาก
หมดเวลาเฝ้ายานถึงเวลาจารึกประวัติศาสตร์

I wanna fly into the sky
I'm gonna fly way up so high
Even I have to give up my life
I'm gonna make it
I'm gonna make it

อีกกี่ปีแสงก็จะไม่หวั่น
อีกกี่ปัญหาก็จะไม่สั่น
ท่ามกลางเวหาหมู่ดาวร้อยพัน
จะไปให้ถึงเธอ
ต้องไปให้ถึงเธอในสักวัน

เปรียบประดุจเธอไม่ต่างจากจันทร์อันแสนไกล
ที่มีกระต่ายเฝ้าหมายจันทร์และหมายปองอีกแสนตัว
มีดาวอีกแสนดวงเธอนวลผ่องกว่าดาวแสงใด
ถึงแม้อยากขึ้นไปแต่ฝูงกระต่ายก็แสนกลัว

กระต่ายเลยแฝงตัวมาเป็นนักบินอวกาศ
ซึ่งกระต่ายตัวนั้นคือฉันผู้หลังจันทร์พิศวาส
จะขึ้นไปถึงจันทร์แล้วปักธงให้ผงาด
แม้ใครจะมองว่าเพ้อฝันจะลบทุกคำสบประมาท

กระโดดออกจากหน้าต่างยานแล้วเสี่ยงโชคไปเลย
กดวิทยุไปบอกเพื่อนเอายานกลับโลกไปเลย
ระเบิดให้แสงสว่างจ้าให้ช่วงโชติไปเลย
ดีกว่าไม่อยู่ในความทรงจำใครเลย

I wanna fly into the sky
I'm gonna fly way up so high
Even I have to give up my life
I'm gonna make it
I'm gonna make it

อีกกี่ปีแสงก็จะไม่หวั่น
อีกกี่ปัญหาก็จะไม่สั่น
ท่ามกลางเวหาหมู่ดาวร้อยพัน
จะไปให้ถึงเธอ
ต้องไปให้ถึงเธอในสักวัน ฮ้า
โอ้