Emena Xehase Me

Η νύχτα λιποθύμησε ξανά πάνω στο δρόμο
Το φόρεμά τησ λέρωσε
Κι έτσι απλά προσπέρασε
Στηρίζοντασ το σώμα τησ στου φεγγαριού τον ώμο

Κι εγώ εκεί στεκόμουνα κι έσβηνα εσένα
Βαρέθηκα να νοιάζομαι
Και τώρα υποψιάζομαι
Πωσ όλα όσα σου 'δωσα απλά πήγαν χαμένα

Ξέχασε τα μάτια που σ' αγάπησαν
Κάποτε ρωτούσαν κι όλο δάκρυζαν
Ξέχασε τα χέρια που σε νιώσανε
Τώρα ειν' αργά τώρα παγώσανε
Ξέχασέ με εμένα ξέχασέ με

Η μέρα βγήκε έτοιμη με όλεσ τισ προτάσεισ
Και τίποτα δεν έγινε
Που πίσω η νύχτα έμεινε
Η μέρα ξέρει πάντα να κρατά τισ αποστάσεισ

Κι εγώ εκεί καθόμουνα και σκέφτηκα εσένα
Και ύστερα σηκώθηκα
Από το φωσ τυφλώθηκα
Κι ασ μ' άφησεσ με χρώματα χλωμά ξεθωριασμένα

Evridiki