VAARWEL

Ik zie wazig
M'n ogen ja die staren
Vier verdiepen lager
En de strop hangt in mn kamer
M'n naam die wordt geroepen
Vader die wordt razend
Hij zegt dat ik een keuze maak
En die moet betalen
M'n ziel die ligt op tafel
Uren mee gekaart
Met m'n hartje wordt gespeelt
Tot m'n hoofdje 't leven laat

Geluk dat is een keuze
Waarom voelt het dan niet zo
Dan had ik allang gеkozen
En zat ik weer bovenop
De klok diе blijft maar tikken
Wanneer was ik laatst mezelf
Elke dag zie ik de spiegel
Wie zijn handen grijpt het heft
De touwen zijn al jaren kwijt
Bespeeld net marionette
De poppenspeler speelt
M'n lichaam die begeeft
Ziel en lichaam dissocieert
De connectie heeft één streep
Elke dag blijf ik proberen
Op een dag wordt het oké