Άδικε κόσμε

Αν βγεισ στο δρόμο μια χαραυγή
Κλείσε τα μάτια στην πρώτη αχτίδα
Μην μπεισ στου ήλιου την ομορφιά
Χλωμά σημάδια πρόσωπα σαν το κερί

Πλάσματα που 'χασαν απ' τη ζωή
Όλα τα χάδια και μια ελπίδα
Όμορφεσ μόρτεσ νιεσ και παιδιά
Σκόρπια κοπάδια που φέρανε οι καιροί

Σε ώρεσ που οι αλήθειεσ σιωπούν
Στυγνοί και πλούσιοι πήραν τουσ δρόμουσ
Ζητούν να πάρουν ότι κι αν βρουν
Την τελευταία σταγόνα τησ ηδονήσ

Άδικε κόσμε δε σε ρωτώ
Ποιοσ σε τρομάζει ποιοσ κυβερνά
Γύρισε πάλι δε σε κρατώ
Ρίξε το φωσ στη σκοτεινιά