Ο Μανώλης ο μπεκρής

Και απόψε θα περάσω στην ταβέρνα τη μικρή
Και θα πιω και θα κεράσω το μανώλη το μπεκρή
Θα μου πει για την αγάπη τη ζωή και τουσ καημούσ
Κι όταν φύγω θα 'χω κάτι να μου διώχνει τουσ θυμούσ

Αχ ποιοσ μασ κυβερνά μανώλη
Και στη ζωή πονάμε όλοι
Γιατί να γεννιόμαστε μονάχοι
Ποιοσ τα κλειδιά του κόσμου να 'χει
Ποιοσ μασ κυβερνά μανώλη ποιοσ μασ κυβερνά
Ποιοσ μασ κυβερνά μανώλη κι η ζωή γερνά

Μεσ στο έρημό μου σπίτι με τα κάδρα τα παλιά
Σαν αλήτησ σαν σπουργίτι που δεν του 'δωσαν φωλιά
Περιμένω ν' ανταμώσει η ζωή μου η πικρή
Όταν πάλι σουρουπώσει το μανώλη το μπεκρή

Αχ ποιοσ μασ κυβερνά μανώλη
Και στη ζωή πονάμε όλοι
Γιατί να γεννιόμαστε μονάχοι
Ποιοσ τα κλειδιά του κόσμου να 'χει
Ποιοσ μασ κυβερνά μανώλη ποιοσ μασ κυβερνά
Ποιοσ μασ κυβερνά μανώλη κι η ζωή γερνά