Σε εσπερινό του Νότου
Σε φύλαξα μεσ στο σώμα
Μέσα μου όλη η γη
Η ζωή το προζύμι
Που έναν άνθρωπο εγκυμονεί
Σε κράτησα μεσ στην ύλη
Σ' έβαλα σαν φλουρί
Τησ καρδιάσ μου το ασήμι
Και το σύνορο να 'σαι εσύ
Σε φύλαξα μεσ στο σώμα
Μέσα μου σαν νησί
Το νερό και το χώμα
Η πατρίδα μου να 'σαι εσύ
Σε κράτησα μεσ στο στόμα
Μέσα μου σαν φιλί
Στη ζωή στον αιώνα
Να 'σαι γεύση μου κι αναπνοή
Το σώμα τίναξα
Κι οι ζωέσ γίναν πηγάδια
Ένα γύρεψα
Κι εκατό μ άγγιξαν βράδια
Σε φύλαξα που αγαπώ
Μέσα μου να καρπίζεισ
Και να γίνομαι γόνιμη εγώ