Kratisou Apo Mena

Έλιωσε η νύχτα τα βήματά μασ
Το βουητό τησ πόλησ τρέμει
Κάτι μασ ράγισε το τζάμι
Ίσωσ μασ ράγισε ο χρόνοσ
Σβήνω το φωσ και ξαναβγαίνω

Φώτα σειρήνεσ διαβάσεισ
Κόσμοσ στην πάνω τη γωνία
Ξάφνου με πιάνει αγωνία
Να σε κερδίσω αν θα προλάβω
Κι αν θα χαθώ σε ποιον θα λείψω

Δεν έγινε ο κόσμοσ
Για να 'μαστε μόνοι
Κρατήσου από μένα
Και δεσ ξημερώνει

Φόρεσα πέπλο σε καταιγίδεσ
Έσβησα χάτρεσ κι αποστάσεισ
Βρήκα ένα δρόμο ξεχασμένο
Ένα παράδεισο κρυμμένο
Που τόσο θέλω να στον μάθω