Einai Poly Noris

Ένα συναίσθημα αργό καθώσ τελειώνει
Κάτι που άρχισε δεν ξέρω πόσα χρόνια
Κι είναι νωρίσ ακόμη νύχτεσ με τριζόνια
Θα 'ρθουν πολλέσ και πάντα η μνήμη θ' αλλοιώνει

Είναι πολύ νωρίσ
Είναι νωρίσ ακόμη

Κλείνω στο χέρι μου μια παιδική παλάμη
Και απαλά μέσα στον ύπνο τησ ψυχήσ
Με νανουρίζει χαμηλόφωνο ποτάμι

Είναι πολύ νωρίσ
Είναι νωρίσ ακόμη
Μ' ένα συναίσθημα αργό καθώσ βραδιάζει