Kül

Yılanı deliğinden ruhu bedeninden ateşi kalbinden çıkartmaz mı?
Acıyı özünden umudu hayalinden ilmini cehaletten almaz mı?
Yaratmaz mı aşk?

Güneşin Ay’ın ışığıyla tutuşup yanıyor dünya
Karanlığın ocağında savur sen de küllerini korkma
Güneşin Ay’ın ışığıyla tutuşup yanıyor dünya
Karanlığın ocağında savur sen de küllerini sonsuza

Seçimi kendinden yarası tarihten bilinci ezelden gelmez mi?
Bakışı gözlerden rengini düşlerden gücünü evrenden doğurmaz mı?
Çoğaltmaz mı aşk?

Güneşin Ay’ın ışığıyla tutuşup yanıyor dünya
Karanlığın ocağında savur sen de küllerini korkma
Güneşin Ay’ın ışığıyla tutuşup yanıyor dünya
Karanlığın ocağında savur sen de küllerini sonsuza

Büyüden kaçılmaz ki çiçekten utanılmaz ki
Sebepsiz uçulmaz ki eğer aşksa
Zehirden arınılmaz ki düşten uyanılmaz ki
Ölümsüz yaşanmaz ki eğer aşksa eğer varsa

Güneşin Ay’ın ışığıyla tutuşup yanıyor dünya
Karanlığın ocağında savur sen de küllerini korkma
Ozanı sözüyle sazıyla ateşe atıyor dünya
Karanlığın ocağında savur sen de küllerini korkma