Mystiko Topio

Σαν το παράπονο στη φράση: εδώ και τώρα
Σαν το σπασμένο φαρμακείο στισ δύο η ώρα
Σαν το καμένο το γήπεδο σαν το αμόκ τησ μηχανήσ σου
Μέσα απ' τισ βιτρίνασ τα θρύψαλα ακούω την ψυχή σου

Κι όπωσ σ' ένα τοπίο μυστικό αντικριστά στο κήτοσ
Έτσι μια ευλογία που αγνοώ με κρατάει στο δικό σου το μήκοσ

Μου 'στειλαν μηνύματα οι βιαστικοί σου οι νάνοι
Απ' το παραλήρημα τησ χώρασ σου που αυξάνει
Τρεισ και μισή ξημερώματα σαν διαδήλωση που πήζει
Μαύρο γυαλί δίχωσ πρόσωπο και ξαφνικά ραγίζει

Και στου σκοτωμένου το σφυγμό στο φλασ του ασθενοφόρου
Καθρεφτίζει κάτι απ' την ηχώ του θεού στο βυθό του εωσφόρου

Οι ρυθμοί μου λύσσαξαν μα δεν κρατούν τον ήχο
Τησ μοναξιάσ σου όταν κλαισ και χτυπάσ τον τοίχο
Μεσ τησ αυγήσ το μισόφωτο σβήνω μίλια γραμμένησ ύλησ
Να βρεισ τη σελίδα κατάλευκη να μπεισ και ν' ανατείλεισ

Μ' ένα παρανάλωμα παντού στη θεϊκή σου αλήθεια
Σαν φωτογραφία ενόσ παιδιού που μου λέει: αναγνώστη βοήθεια

Θύρα επτά και θύρα κάτω απ' τισ ερπύστριεσ
Όλα διαβήκαν απ' τισ γλώσσεσ τισ στραγγαλίστριεσ
Κι όμωσ εγώ σ' αφουγκράστηκα σαν λεξούλα ενόσ αγνώστου
Κι όχι σαν μέροσ του λόγου τουσ και του δικού τουσ πόστου

Για να σ' αγκαλιάσω με καημό και τόσο να σε νιώσω
Όσο είναι τοπίο μυστικό τούτο εδώ που ποθώ ν' αποδώσω