Του παραμυθιού το νήμα

Του παραμυθιού το νήμα
Νύχτα τύλιγα
Με βαρκούλεσ και φεγγάρια
Που τα ζήλευα
Το φιλί σου με πονάει
Χάνομαι
Σε βαθιά νερά ριγμένοσ
Διπλοπιάνομαι

Μιαν ευχή να κάνεισ θέλω
Να χαρείσ
Στάχτη στο βοριά να γίνω
Να μ' ονειρευτείσ

Αχ! Ο κόσμοσ όλοσ θεέ μου
Βότσαλο αλμυρό
Ευαγγέλιο πιεσ με φωσ μου
Κάνε να διαλυθώ
Του παραμυθιού το νήμα
Στο ξετύλιξα
Στα στενά του κάτω κόσμου
Κατρακύλαγα