To Zitianaki

Είχα πάρει κάτι να τσιμπήσουμε στο σπίτι
Κι είδα στα φανάρια ένα δεκάχρονο αλήτη
Είχε κάτι μάτια μαύρα μαύρα μαύρο νέφοσ
Κάπωσ έτσι θά 'τανε μπορεί το θείο βρέφοσ

Τού 'δωσα τα δυο ευρώ ενόσ δεσμού τα ρέστα
"Χρόνια σου πολλά μεγάλε" μού 'πε "κι άιντε πεσ τα
Όσα σου απόμειναν τραγούδια τησ αγάπησ"
Έφτυσ' ο πολιτισμόσ και βγήκανε οι γιάπισ

Έγλυφε τα τζάμια το μελαχρινό αγοράκι
Δυο ευρώ η αγάπη σου κι εγώ το ζητιανάκι
Στα καλά καθούμενα τουρμπώνω τα ηχεία
Πλάνταξαν τα σπλάχνα μου μ' αυτήν την αλητεία

Σ' είχα κάτι νεύρα απ' την τρίτη που μου είπεσ
Μοιάζουν οι αγάπεσ μεσ στα χρόνια σαν τισ λύπεσ
Χαμπαριάζουν τη χαρά με τα καθημερνά τουσ
Κυριακή κι απόβραδο φοράνε τα καλά τουσ"

Αχ! Κόσμε φυλακή! Αχ! Μαύρη κυριακή
Αχ! Κόσμε φυλακή! Αχ! Μαύρη κυριακή

Παίζαν όξω τα μωρά θρηνούσανε αντάμα
Στη σακούλα πάγωνε σαν φαγητό ένα πράμα
Θύμωσα που έμεινα και πια δεν είχα λύση
Λίγο αν μ' αγάπαγεσ το δρόμο θα 'χα κλείσει

Πιο πολύ μ' αγάπαγε αυτό το ζητιανάκι
Πού 'γλυφε παρμπρίζ απ' το πρωί στην κατεχάκη
Πέταξα το γεύμα στο σκυλί κι είχα φορτώσει
Πιο πολύ μ' αγάπαγε κι εσύ μού 'χεισ τελειώσει

Λύθηκε ο κόμποσ στο λαιμό στο παρά τρία
Σκούζαν τα ραδιόφωνα για την οικονομία
Κι έριξα χριστέ και παναγιά μου ένα κλάμα
Που μιαν ανθρωπότητα φορτώθηκε ο ομπάμα

Αχ! Κόσμε φυλακή! Αχ! Μαύρη κυριακή
Αχ! Κόσμε φυλακή! Αχ! Μαύρη κυριακή

Σ' είχα κάτι νεύρα απ' την τρίτη που μου είπεσ
"Μοιάζουν οι αγάπεσ μεσ στα χρόνια σαν τισ λύπεσ
Χαμπαριάζουν τη χαρά με τα καθημερνά τουσ
Κυριακή κι απόβραδο φοράνε τα καλά τουσ"

Πιο πολύ μ' αγάπαγε αυτό το ζητιανάκι
Πού 'γλυφε παρμπρίζ απ' το πρωί στην κατεχάκη
Πέταξα το γεύμα στο σκυλί κι είχα φορτώσει
Πιο πολύ μ' αγάπαγε κι εσύ μού 'χεισ τελειώσει

Αχ! Κόσμε φυλακή! Αχ! Μαύρη κυριακή
Αχ! Κόσμε φυλακή! Αχ! Μαύρη κυριακή