Nychta

Νύχτα χαρακώνει τη νύχτα
Κάποιου τρένου η σφυρίχτρα
Και του κόσμου η βουή
Στάζει το παράπονο στάζει
Και τουσ δυο μασ χαράζει
Με σπασμένο γυαλί

Τα ωραία μασ χρόνια και οι όμορφεσ μέρεσ
Μασ γαζώνουν σαν σφαίρεσ σ' έναν τοίχο μπροστά
Νύχτα θα ξανάρθει η νύχτα
Και του τρένου η σφυρίχτρα θα μασ βρει χωριστά

Πίκρα πόση ήπιαμε πίκρα
Ούτε εγώ δεν το βρήκα
Ούτε εσύ δεν το λεσ
Βρέχει μεσ στα μάτια σου βρέχει
Κι η καρδιά δεν αντέχει να σε βλέπει να κλαισ