Sonu Da Aynı

Sonu da aynı
Başı da aynı
Bu masallara karnım tok artık
biraz nefes alsaydım olmaz mı
Boşuna kendimi yok saydım

Gökyüzü tuhaf
İstemiyorum bugün ölmeyi inan
Sevmeyi kalabalıklara bıraktım yalnızım kalabalıklar kadar
iki dudak arası bi yol kadar yaşamda
Bozukluklar olmasın tasanda
Ne anladığına gel bak yaşamdan
Arafta kalsan da yaşanmaz

Parçasaydım o bütünlerin
Parçalandım hiçbir şey değil
Kabul etmiştim yenilmeyi
Ama pes etmedim, hiç eğilmedim
Günün birinde kendime sorunca çok pişmanım dememek için
Takdir hakkımı susmaktan yana kullandım, boşa sevinmeyin.

Sonu da aynı
Başı da aynı
Bu masallara karnım tok artık
biraz nefes alsaydım olmaz mı
Boşuna kendimi yok saydım

Her gün içindeki serzenişle karanlıklarına vardın işte
Bir rüzgar esse fena mı
Mola sayardı bunu terleyişler
Omzumda dünya yükü ama hafif görünüyor serzenişten
Perişan halk bestesiyim
Anonim tebessüm terk edişler

Gözümde bulanıkken her şey
Gönlümde olmaz kimse
Gördüğüm manzaraların içinde olsan keşke
Güneşle tehdit edilmeyi önemsemez ve de bilmez bir de Solmuş renklerin peşinden koşarken hissetmez kimse

Sonu da aynı
Başı da aynı
Bu masallara karnım tok artık
biraz nefes alsaydım olmaz mı
Boşuna kendimi yok saydım