Taline Roso
Arya Satria
Duh wong ayu pepujanku
Mung sliramu katresnanku
Ra ono wanito liyo
Sing biso ngganteni sliramu
Tak suwun sliramu ugo
Nduwe tresno koyo tresnoku
Ora bakal gampang keno indahe gudho
Rino lan wengi anggonku
Memuji marang gusti,
Mugo biso ndadekno rumaketing atiku,
Panyuwunku tresno iki
Langgeng nganti pungkase nyowo
Kabeh iki mugo biso dadi taline roso
Gedhene gunung jembare samudro
Ora bakal ngalangi tresno iki
Senajan abote pacoban
Tresnoku marang sliramu
Nanging aku ora bakal ngliyo ati
Gedhene gunung jembare samudro
Ora bakal ngalangi tresno iki,
Senajan abote pacoban
Tresnoku marang sliramu
Nanging aku ora bakal ngliyo ati