Tarantula

(John, are you okay?)

Hani o son nefesi verirsin ya
Bi gram eksik ya da fazla
Bi önemi yok artık hiç

Bırakıp akışına
Ortalık karıştırıp
İzlersin yansın
Tüm alevler sarıp her yanı

Ben alcaktım seni
Sözümse altındı benim
Biraz da dalgındım derin
Gözümün altıydı yerin

Yanlışlar alkışlar beni
Kanım hep akmıştır serin
Kesin yaz kış da
Zehiri almışsak

Tarantula’dan
Sakat durumlar hep
Çalar huzurdan
Sanat kusursa
Ben yazarım gururla
Ay geceyi uğurlarken
Sabrımın sonundayken
Karanlık kolumdayken gelir

O anda (o anda) bütün manzaralar
(O anda hey, hey)
Kapılmam (kapılmam) manzarana (manzarana hey, hey)

Dağılmaz ki hiç kara bulutlar
(Dağılmaz ki hiç kara bulutlar)
Ufukta gözüm bakar umutla
Umrumda değil paran pulun falan
Bu dünya benim değil kurulmam (kurulmam artık hey, hey)

(Kurulmam hey hey, değil kurulmam)

Ey
Kafesim maden
Derinlere kaz gel madem
Sana kuruk içimdeki vandal
Çekiyosa acıma ve kandır
Yarınlara ikimizi bırakmam
Garip işler hep boktandır
Zaman ek yaradır
Kalamam ölümsüz değilim
Bi canım kaldı

Arsızsın hayat
Bahar hep kar kıştın ayak
Deli gibi çarpıştık okey
Kılıçların haykırmış yalan

İllüzyonu farketmez o da
Yok derdi gibi kan kustu yine
Koy verdi bizi yandık yaş
Zehiri almışsak
(Tarantula’dan)

Dağılmaz ki hiç kara bulutlar
(Dağılmaz ki hiç kara bulutlar)
Ufukta gözüm bakar umutla
Umrumda değil paran pulun falan
Bu dünya benim değil kurulmam
(Kurulmam hey, sana kurulmam hey hey)