Psalm 151

[Verse 1: MaddoC]
Voel me aan de tand en beweeg 'm
Geloof het of niet, maar ik voel me gezegend:
Zoveel verhalen van vrienden om me heen
Zo'n mooie dame dit diner is voor twee
Soms zie ik de zon achter de horizon verdwijnen
Geniet ik van de stilte tot ik niet meer kan zwijgen
Dan schreeuw ik het uit met alle lucht die in m'n longen zit
En roep ik Uw naam tot de komst van het morgenlicht
Maar als de morgen daar is dan voel ik me bezwaard
Als een dromedaris die te zwaar is beladen
Ik worstel met vragen die ik niet kan beantwoorden
Worstel met gedachten die ik niet kan verantwoorden
Zo lang heb ik mezelf willen bewijzen
Ze zeggen "Zo dan, jij kan zo herkenbaar schrijven."
Ik ben zo bang dat ze me daarna weer afwijzen
Kom niet dichterbij, dit is m'n hart, afblijven!
Er staat geschreven: je mag niet oordelen
Als dat zou mogen, zou ik mezelf veroordelen
Wat zijn de voordelen, waar ligt de haven
Boer zoekt vrouw, kind zoekt Vader
Niet suïcidaal, ik ben dankbaar voor alles
Ik hou van m'n vrienden, ik bedank ze voor alles
Maar vandaag ben ik te moe voor de strijd
Dus als U me roept is het goed, dan ben ik vrij

[Verse 2: Bob the Poet]
Ik voel wat je zegt en ik snap je gedachten
Tot op heden is het leven niet wat ik ervan verwachtte
Tegenslagen ze lieten mij achter, in pikzwarte nachten
Zonder zicht op licht en nu vis ik achter het net
Ik ren weg voor kids die om me moeten lachen
Ik lach mezelf uit, maar het is beslist niet grappig
Ik voel me krampachtig, alsof ik op de tocht sta
En ik een koudje heb gevat en daar nu aan kapot ga
Nee ma, het gaat wel, morgen wordt het beter
Maar toen de morgen kwam, was ik bij gister blijven steken
Vervelend als een bij die je prikt in de zomer
Of als een boterham met jam waar zand is tussengekomen
Eet smakelijk! Het leven neemt ons allen op de korrel
Dus kom tot God of drink het weg met een borrel
Hij richt je op, dus steek je kop niet in het zand
Waarom laat je het niet los, dan neemt God je bij de hand
Geen zonnebrandcrème of een pet die zou beschermen
God biedt beschutting, zodat ik niet hoef weg te rennen
Breng me naar de overkant, want het water stijgt
Laat me schuilen in de ark totdat de storm overdrijft
Blijf bij mij en blijf me bij als ik de tijd kwijt ben
En door mezelf weg ren en alleen nog maar wil vluchten
God geef mij de kracht om die appel niet te plukken
Het leven is een puzzel ik lig hier in duizend stukken