หนังสือรุ่น
เปิดออกมาดูโดยไม่ตั้งใจ ว่าจะได้เจอรูปเก่า
อยู่ในวันเวลาที่สดใส
วันที่มีเราข้างกัน
ภาพเดิมเดิมก็หวนมา
เปลี่ยนเวลากลับไปวันนั้น
ใจก็เหมือนสั่นสั่น
เกือบลืมกันแล้ว
ต่างเดินกันไปตามทางของใคร
แยกไปค่อยค่อยไกลห่าง
อยู่ดีดีวันนึงก็จางหายคลาดกันโดยไม่รู้ตัว
แต่เรื่องราวที่สวยงามอยู่อย่างเดิมไม่เคยหมองมัว
ในหนังสือเก่าเก่า
หนังสือรุ่นเราเล่มนี้
รูปเธอยังยิ้ม
ข้างเธอคือฉัน
เพ่งมองดูนานนานน้ำตาก็มาคลอคลอ
กี่ปีมาแล้ว
เธอเป็นยังไงบ้างหนอ
ค่อยค่อยลืมเลือนกันไป
ไม่รู้ทำไมเหมือนกัน
เรื่องราวเหล่านั้นจึงจบลง
ฮือ
รูปเธอยังยิ้ม
ข้างเธอคือฉัน
เพ่งมองดูนานนานน้ำตาก็มาคลอคลอ
กี่ปีมาแล้ว
เธอเป็นยังไงบ้างหนอ
ค่อยค่อยลืมเลือนกันไป
ไม่รู้ทำไมเหมือนกัน
เรื่องราวเหล่านั้นจึงจบลง
เปิดไปดูเบอร์โทรไม่เห็นมี
ที่ลงไว้คือที่อยู่
หยิบปากกาบรรยายในจดหมาย
ว่าจำกันได้ไหมเธอ
ที่อยู่เดิมที่เขียนไปหากเปลี่ยนแปลงก็คงไม่รู้
ได้แต่หวังกันไป ความหลังคงไม่ตายจากเรา