ความอดทนของคนที่รอ

คืนที่เหงาที่สุด คือคืนที่ไม่มีเธออยู่ในใจ ฉันรู้จากนี้ต้องเดียวดาย
เจอะตัวเองเหมือนเดิมกับเงาข้างกาย ไม่มีใครอ้างว้างในใจคิดถึงเธอ

คืนที่หนาวที่สุด ที่ไม่รู้จะหยุดเมื่อไรต้องทนหนาวไป ไม่เห็นแม้แสงดาว
ต้องอดทนเท่าไร กับใจสีเทาฉันจะเจ็บ จะเหงาได้นานเท่าไร

กลัวความเหงาจะเอาคนอื่นเข้ามา ความเหงามันบังตาภาพเธออาจไม่ชัดเจน
กลัวความเหงาจะแทรกซึมใจเราให้ไหวเอน ถ้ามีคนอื่นเข้ามาแทนไม่รู้ทำอย่างไร

คืนที่เงียบที่สุดใจเธอนั้นได้ยินอะไร เป็นเสียงหัวใจยังเหมือนเดิมหรือเปล่า
อยากให้รออยู่ไหมบอกใจคนเหงา กระซิบเบาเบาให้ฉันได้รู้สักหน่อย โว้

กลัวความเหงาจะเอาคนอื่นเข้ามา ความเหงามันบังตาภาพเธออาจไม่ชัดเจน
กลัวความเหงาจะแทรกซึมใจเราให้ไหวเอน ถ้ามีคนอื่นเข้ามาแทนไม่รู้ทำอย่างไร

คืนที่เงียบที่สุดใจเธอนั้นได้ยินอะไร เป็นเสียงหัวใจยังเหมือนเดิมหรือเปล่า
อยากให้รออยู่ไหมบอกใจคนเหงา กระซิบเบาเบาให้ฉันได้รู้สักหน่อย
ขอแค่บอกแล้วฉันจะรอเธอ