เหงา

เธอบอกว่าเหงาฉันก็จะเชื่อ
เธอบอกว่าเหลือแต่เพียงชีวิต
เธออาจจะค้นเธออาจจะคิด
นั่นก็เป็นสิทธิ์หนึ่งในสังคม

เธออาจจะหวังแม้ยังไม่วาด
เธออาจจะคว้างไม่เคยสุขสม
จะมีเงินทองล่องลอยชวนชม
แต่ไม่อาจข่มความทุกข์ทางใจ

หันมาทางนี้มีผู้ยากไร้
เขาเหงายิ่งกว่า
ลึกคว้างกว้างไกล
มีมากมีมายใต้ฟ้ามัวหม่น

เธออาจจะเหงาเขาคงเหงากว่า
เธอหวั่นผวาหัวใจสับสน
เขาอาจสะทกทั้งจนทั้งทน
ซบหน้าเกลื่อนกล่นแทบทางเท้าเธอ

เธออาจจะหวังแม้ยังไม่วาด
เธออาจจะคว้างไม่เคยสุขสม
จะมีเงินทองล่องลอยชวนชม
แต่ไม่อาจข่มความทุกข์ทางใจ

หันมาทางนี้มีผู้ยากไร้
เขาเหงายิ่งกว่า
ลึกคว้างกว้างไกล
มีมากมีมายใต้ฟ้ามัวหม่น

เธออาจจะเหงาเขาคงเหงากว่า
เธอหวั่นผวาหัวใจสับสน
เขาอาจสะทกทั้งจนทั้งทน
ซบหน้าเกลื่อนกล่นแทบทางเท้าเธอ