ดวงจำปา

โอดวงจำปาเวลาชมดอก
คิดถึงบ้านซ่องมองเห็นหัวใจ
เฮานึกขึ้นได้ในกลิ่นเจ้าหอม

เห็นสวนดอกไม้บิดาปลูกไว้
ตั้งแต่ใดมา
เวลาหงอยเหงายังช่วยบรรเทา
ให้หายโศกา

โอดวงจำปาคู่เคียงเฮามา
แต่ยามน้อยเอย

กลิ่นเจ้าสำคัญติดพันหัวใจ
เป็นตาฮักใคร่แพงไว้เชยชม
ยามเหงาเฮาดมเอ๋ยจำปาหอม

เมื่อดมกลิ่นเจ้าปานพบ
เพื่อนเก่าที่ได้พรากจากไป
เจ้าเป็นดอกไม้
ที่งามวิไลตั้งแต่ใดมา

โอดวงจำปามาลาขวัญฮัก
ของเรียมนี่เอย

โอดวงจำปา
บุปผาเมืองลาว
งามดั่งดวงดาว
ชาวลาวปลื้มใจเมื่ออยู่ภายใน
แดนดินลานช้าง

เมื่อได้พลัดพราก
อดีตพลัดจากบ้านเกิดเมืองนอน
ข้อยจะเอาเจ้า
เป็นเพื่อนฮ่วมเหงาเท่าสิ้นชีวา
โอดวงจำปามาลางามจริง
มิ่งเมืองลาวเอย