รักสุดราง

น้องเอยน้องจะไปไหน
ไปใกล้ไปไกลพี่จะไปส่ง
บ้านพี่อยู่หัวลำโพง
รับราชการพลขับรถไฟ

สงกรานต์ปีนี้ที่ผ่าน
รับผู้โดยสารกันบานตะไท
รถยนต์รถเมล์รถไฟ
ผู้คนหลั่งไหลคืนชนบท

น้องเอยพี่ก็อีสาน
จมูกบานบานชอบทานปลาแดก
เห็นเธอตั้งแต่ครั้งแรก
ขอบอกตรงตรงว่าใจเต้นตูมตาม

สวยจริงแม่หญิงสายเดี่ยว
อยากชวนไปเที่ยวที่บุรีรัมย์
ไปชมปราสาทเมืองต่ำ
ชมพนมรุ้งทับหลังนารายณ์

ฉึกฉักฉึกฉักเสียงรถไฟ
ถึงแล่นไม่ไวแต่ก็ไปเรื่อยเรื่อย
ยามเย็นสายลมเอื่อยเฉื่อย
แสงตะวันรอนทาบท้องทุ่งนา

ฝูงควายหันมายิ้มให้
โบกมือทักทายกะพี่ป้าน้าอา
เด็กน้อยพิเรนนักหนา
มันเอาดินปาแล้วหัวเราะชอบใจ

เกิดมาเป็นชาย
เลี้ยงแต่ควายมันก็เหงา
ถ้าได้มีเจ้าสาว
ก็คงจะหายเหงานะควาย

ฉึกฉักฉึกฉักเสียงรถไฟ
ถึงแล่นไม่ไวแต่ก็ไปเรื่อยเรื่อย
ยามเย็นสายลมเอื่อยเฉื่อย
แสงตะวันรอนทาบท้องทุ่งนา

ฝูงควายหันมายิ้มให้
โบกมือทักทายกะพี่ป้าน้าอา
เด็กน้อยพิเรนนักหนา
มันเอาดินปาแล้วหัวเราะชอบใจ

น้องเอยน้องตอบได้ไหม
ว่าพี่เป็นชายในฝันหรือไม่
ไม่ต้องกลัวพี่เสียใจ
แค่ขับรถไฟน่ะเจียมเนื้อเจียมตังค์

รักจริงล่ะพี่จึงหวังแต่ง
ถ้ามีคู่แข่งเห็นทีจะหมดหวัง
พี่ขอส่งน้องแค่สุดราง
แล้วเชิญนวลนางกลับบ้านไปเอง

ฮิ้ว กลับไปเถอะน้อง
พี่จะอยู่กับความของพี่นี้แหละดีแล้ว ฮาฮา