Sürgün
Bu diyardan sürgünüm
Kötüsün, kötüsün (kötüsün)
Acıyor, kan aktı topuklarımdan
Bu diyardan sürgünüm
Kötüsün, kötüsün (kötüsün)
Acıyor, kan aktı topuklarımdan
Ben kendimden nefret ediyorum
Suçlusu sensin aslında
Bu yaranın acısını unutmam
(Ölüm gibi saklarım aklımda)
Etrafımda kül yangınlar
Cehennemim dünya, dünya
Yürürüm parmak uçlarımda
Büyür ahım giderek yandıkça isyan
Söner yangınım, içimde kanar yaram
Ben de yandım nasılsa durmadan
Küs kalalım, yeter ki zorlayamam
Senin için hayatımı harcayamam
Sorunlarım var, korkularım var benim
Kimseye söylemediğim dertlerim ağır
Lütfen daha vurmayın artık
Bugün ağlayasım var
Bu diyardan sürgünüm
Kötüsün, kötüsün (kötüsün)
Acıyor, kan aktı topuklarımdan
Bu diyardan sürgünüm
Kötüsün, kötüsün (kötüsün)
Acıyor, kan aktı topuklarımdan
Tükenmekten yorgunum, yorgunum
Dayanmak neye yarar?
Dertler başa kaldı
Dinmez oldu nefretim hiç (hiç)
Sana aşkı yaşattı da Tanrı'm
Beni mahvetti terkedip (terkedip)
Geri gеlmeyecek yıllarım
(Söndürün çеhremdeki yangıları)
Yaptığım en büyük hataydı
Seni sevene yazık
Bu diyardan sürgünüm
Kötüsün, kötüsün (kötüsün)
Acıyor, kan aktı topuklarımdan
Bu diyardan sürgünüm
Kötüsün, kötüsün (kötüsün)
Acıyor, kan aktı topuklarımdan
Bu diyardan sürgünüm
Kötüsün, kötüsün (kötüsün)
Acıyor, kan aktı topuklarımdan
(Ya, Etki on the track)