Hep Aynı Karabulut
[Verse 1: Çağrı Sinci]
Aslında fazla renkli hayallerim vardı eskiden
Şimdi dünya monokrom ve ben de değilim eski ben
Zaman geçer yalnız hatıralar eskiyen
Her gün başka biri saçmalar ve benden eksi yer
Ama bıkkınlığımın ya da kızgınlığımın
Sebebi ne sizsiniz dostlarım ne arsızlığınız
Sürekli amansız bi' karanlıkla tartıştığını
Zamansızca seni mahvetmeye kalkıştığını
Düşünsene, lütfen gülümseme
Bi' fırsat ver ki anlatsın bu kronik kötümsere
Olası çözümler hep denendi ama faydasız
Bi' kara bulut var görmesem de gözümle ben
Tam tepemde bekler aportla unutmamı
İşlerim yolunda zannederken en savunmasız anı gözler
Sonra her şey alt üst
Film fena değil ama senaryo fazla absürt
"Bu kez oldu" diyemeden bi aksilik gelir hemen
Delirece'm desem zaten bundan fazla deliremem
Artık o kadar işlemiş ki karakterime karabulut
Bazen yan hakemi kesmekten gole sevinemem
İlk kez geldiğinde mutluluğun şehrime
Ben bi' dünya plan yaptım inan diyecek yoktu keyfime
Önce param bitti sonra beş gün yağmur yağdı
Taksi tuttuk o da yolda mahsur kaldı
[Nakarat: Çağrı Sinci] (x2)
Kurtul'ca'm diye, direkt hızlı adımlarla kaçsam bile or'da hep aynı karabulut
Atlattım sanıp, rahat bi' nefes aldığımda bile peşimden gelir hep aynı karabulut
[Verse 2: İndigo]
Karabulut diye bir şey yok
Çünkü hayat sana verir aklından geçeni
Ve yapar bunu dayatmadan
Ne istediğine dikkat et
Gerçekleşmesi an meselesi
"Şanslıyım" demeye başla artık lan bi' denemenin
Zararı n'ol'cak sanki
Sunduğun bir alternatif mi var?
Kendin gör gittiğin yol güvenli değil
Olmasına rağmen bildiğin bok
Senin gibi potansiyelini harcayanı izledim
Çok uzaklardan sevinirim böyleleri hayatıma uğrarlarsa
Ve ben uğraşmazsam öğretmekle
Onlara "ben şanslıyım" demenin
Şanslı olmanın tek yolu olduğunu
Şüphelenirim çığır açacağımdan
Ben belirlemiştim bu parçanın konusunu
Joe Budden’dan aldım adını "Black Cloud" karabulut
Ama değişti fikrim zaman içinde
Geçmiş bir buçuk sene ve istemiyo'm artık pislik çıksın
Her işimde mutlu olmuyo'm işlerin gidişinde aksi
Ya da sonuçlanmasından tam fiyaskoyla
Harbi geçti yaşım bayağı bi' ve senin gibi yok bi' maaşım
Çağrı bilmiyo'n sanki
Senin hayatta kalman katlanmakla
Biliyo'm ama benim yetmiyor biliyo'n alttan almam
Şans ben'le gel'cek yerim onun yanı
Ben işlerin düzelmesini umut etmek zorundayım
[Nakarat: Çağrı Sinci] (x2)
Kurtul'ca'm diye, direkt hızlı adımlarla kaçsam bile or'da hep aynı karabulut
Atlattım sanıp, rahat bi' nefes aldığımda bile peşimden gelir hep aynı karabulut