Dwudziesty wiek

Najbliższej jest krew
Gdy czujesz jej rytm
Najdalej to chleb
Ten, który ma być

Najczęściej to bieg
Po zaszczyty bez sensu i tchu

Najrzadziej to przejść
Na zwyczajną i najprostszą z dróg

Wspaniale jest być człowiekiem
I już.

Niedobrze nie mówić
Że więcej byś mógł

Prawdziwie to chcieć być kochanym
Do końca swych dni

Żarliwie to gdy jesteś blisko - daleko tak
Blisko - daleko tak
Blisko tak
Sam czujesz jak

Podstępnie to stawiać pomniki za dnia
A głupio je burzyć bo zmienił się czas

Cudownie to chcieć być kochanym