Piazza Di Chirico

Hij was begonnen aan een reis waar hij het doel van was vergeten
Waar hij naartoe ging wist ie niet hij wilde van geen bestemming weten
Zij zat in de schaduw van de bomen op het plein
En ze vroeg 'm "Als je liefde zoekt wat zal het denk je zijn"
En hij zei
Liefde is een droom waaruit je altijd weer ontwaakt
Liefde was je zelf tot je jezelf was kwijtgeraakt
Liefde was
Liefde was
Ze keek hem aan vanaf haar bankje in de schaduw van de bomen
Een silhouet dat aan hem vroeg "En hoever ben je al gekomen"
Hij begon haar te vertellen van het wezen van de tocht
Dat het ging om onderweg zijn niet om te vinden wat je zocht
En zij zei
Liefde is een reis waar alles mee begint
Maar liefde is ook het hart je stond er zelf toen middenin
Liefde is
Liefde is
En nu herkende hij haar pas hoe ze daar zat onder de bomen
Alsof ze altijd had verwacht dat hij hier eens voorbij zou komen
Ooit zijn zij vertrokken maar ze kwamen nergens aan
Hij liet haar achter zoveel jonger is toen zelf op reis gegaan
En nu in de warme stille lucht van het witte lege plein
Klonk de vage verre echo van wat liefde dan moest zijn
Liefde is een droom waaruit je altijd weer ontwaakt
Liefde was je zelf tot je jezelf was kwijtgeraakt
Liefde was
Liefde was
Liefde is een reis waar alles mee begint
Maar liefde is ook het hart je stond er zelf toen middenin
Liefde is
Liefde is