เหลียวหลัง
กองมันไว้ตรงนี้เศษจากความหวังดีของคนจะทิ้งกัน
ฉากจบที่ปวดร้าวทำไมต้องทำให้ยืดยาวให้เนิ่นนาน
รักที่ต้องจบ ใจที่ต้องเจ็บ ใครก็ทรมาน
แล้วเธอจะหวังให้ฉันนั้นเข้าใจ
ขอโทษจริงจริงที่ต้องบอกว่าฉันรับมันไม่ไหว
ไม่ต้องมาเหลียวหลัง ไม่ต้องมองกลับมา
ไม่ใช่เวลาที่เธอจะทำเป็นมีเยื่อใย
ไม่ต้องมาเหลือไว้ความทรงจำที่เคยมีเอาออกไป
จบมันลงไปเหมือนที่ใจเธอต้องการ
ยินยอมใจสลาย ปล่อยมือเธอให้วาดวันคืนที่สวยงาม
ต้องดูดีขนาดไหนจะพอใจและเหมือนที่เธอต้องการ
รักที่ต้องจบ ใจที่ต้องเจ็บ ใครก็ทรมาน
แล้วเธอจะหวังให้ฉันนั้นเข้าใจ
ขอโทษจริงจริงที่ต้องบอกว่าฉันรับมันไม่ไหว
ไม่ต้องมาเหลียวหลัง ไม่ต้องมองกลับมา
ไม่ใช่เวลาที่เธอจะทำเป็นมีเยื่อใย
ไม่ต้องมาเหลือไว้ความทรงจำที่เคยมีเอาออกไป
จบมันลงไปเหมือนที่ใจเธอต้องการ
ไม่ต้องมาเหลียวหลัง ไม่ต้องมองกลับมา
ไม่ใช่เวลาที่เธอจะทำเป็นมีเยื่อใย
ไม่ต้องมาเหลือไว้ความทรงจำที่เคยมีเอาออกไป
จบมันลงไปเหมือนที่ใจเธอต้องการ
ไม่ต้องมาเหลียวหลัง ไม่ต้องมองกลับมา
นี่เป็นเวลาที่เธอจะไปอย่ามีเยื่อใย
ถ้ามันจะหลงเหลือก็แค่คนคนนี้ที่ใจสลาย
คนที่ทำใจไม่เคยง่ายดายอย่างเธอ
แค่คนอีกคนที่ต้องจมกับความเสียใจ