Paradoks

Alınmak hislerle başlar
Duygular fikrini taşlar
Dökülür gözünden yaşlar
Derin nefes çekip yaslan
Sessiz olmalıyım biraz hayatta
Kafam da karıştı bu son virajda
Yavaşa alınmam bir anda gazla
Çok fazla konuştun bu kadar fazla
Hayat ring sanki bana aparkatım boks
Delirmekten sıkıldım, her an paradoks
Yaşamaktan yoruldum, bir kalıba sok
Aşamadım alındım bir bilene sor
Neden yok ama aramadım bir dakika polis
Kafam benim biraz farklı edemedin afiş
Hayat yenilmeye değer her dakika bariz
Ama yenmek gerek geçirmemek için artık kriz
Sahteliğe bak gülmek yeterince baki
Etmedim de istemedim kimseyi de takip
Olamadım olamazsın hiç birine talip
Denedim ve çabaladım her şey yine sabit çok
Dalıp her dakika sebepsiz düşüncelere
Gidip üstlerine , sövüp pis izlerine
Mermiler boşalttım sahte gülüşlerine
Çok inanç bıraktım sahte mimiklerine
Dalıp her dakika sebepsiz düşüncelere
Gidip üstlerine , sövüp pis izlerine
Mermiler boşalttım sahte gülüşlerine
Çok inanç bıraktım sahte mimiklerine
Anılar köprü gibi
Bağlama tekrar lütfen beni
Sallayamadan düşmem bilir
Tavrım net, tutmam kibir
Düşmekte bütün suratlar
Görmekte bizi vuranlar
Sövmekten bıkar ardında
Hepsi boş bilin aslında
Neler yaşandı ederinde
Yaktım kendimi ateşimde
Gördüm gerçeği magazinde
Sövdüm her şeye akabinde
Gözlerim üstünde
Sözlerim bir kağıt üstünde
Boş laf duydum binlerce
Haklıydın ama sen kendince
Ama kendince
Dalıp her dakika sebepsiz düşüncelere
Gidip üstlerine , sövüp pis izlerine
Mermiler boşalttım sahte gülüşlerine
Çok inanç bıraktım sahte mimiklerine
Dalıp her dakika sebepsiz düşüncelere
Gidip üstlerine , sövüp pis izlerine
Mermiler boşalttım sahte gülüşlerine
Çok inanç bıraktım sahte mimiklerine