Βότκα πορτοκάλι

Άφησεσ πίσω σου κομμάτια από νύχτα
Και αναμνήσεισ τρυφερέσ από το χτεσ
Πέταξεσ κάπωσ βιαστικά μια καληνύχτα
Από κείνεσ που συνήθιζεσ να λεσ

Ξέχασεσ φεύγοντασ μισάνοιχτη τη πόρτα
Χωρίσ μια λέξη να μου πεισ για που θα πασ
Και όταν απόμεινα μονάχοσ μου όπωσ πρώτα
Κατάλαβα πόσο σκληρό είναι ν' αγαπάσ

Βγαίνει η μορφή σου απ' τη σήραγγα του χρόνου
Κι είναι οι νύχτεσ μου σαν ιστορίεσ τρόμου
Ξέρω πωσ έρχεσαι να με παιδέψεισ πάλι
Και πίνω κλαίγοντασ μια βότκα πορτοκάλι

Έφυγεσ κι όλα γίναν τώρα παρελθόν μου
Να με τυλίγουν με ομίχλη κι ενοχή
Και αυτό που κάποτε τόσο πολύ φοβόμουν
Πήρε τη δύναμη από σένα να συμβεί

Βγαίνει η μορφή σου απ' τη σήραγγα του χρόνου
Κι είναι οι νύχτεσ μου σαν ιστορίεσ τρόμου
Ξέρω πωσ έρχεσαι να με παιδέψεισ πάλι
Και πίνω κλαίγοντασ μια βότκα πορτοκάλι