Σαν τα πεινασμένα περιστέρια

Σαν τα πεινασμένα περιστέρια της αυλής μες το χαλάζι
Μας τρώει το μαράζι μες το χαλάζι και δε μας κοίταξε κανείς
Μας τρώει το μαράζι μες το χαλάζι και δε μας κοίταξε κανείς

Όλα τα χαμένα καλοκαίρια της ζωής ήταν δικά μας
Για την πικρή καρδιά μας ήταν δικά μας και δε μας πόνεσε κανείς
Για την πικρή καρδιά μας ήταν δικά μας και δε μας πόνεσε κανείς