Ένα δάσος κλάρες

Ένα δάσοσ κλάρεσ
Πάνε κι έρχονται στο χωλ
Για το παλομάρεσ
Το βιετνάμ και το ντε γκώλ

Τον αχάριστο τον κλέφτη
Το χωριάτη τον αλήτη
Με τη μύτη τη μεγάλη
Που τουσ έχει μπει στη μύτη

Να 'χα τόσεσ κλάρεσ
Θα καθόμουν στο χωριό
Θα 'βγαζα λαδάκι
Δε θα μ' ένοιαζε ο ντε γκωλ