Σεμπρεβίβα

Κρατάμε την ανάσα μασ το βράδυ
Όπωσ κρυφά ο πόθοσ μασ ανάβει
Μασ σεργιανά του αύγουστου καράβι
Κι είναι η θάλασσα μασ λάδι

Φυσάει αγέρασ και μοσχοβολά
Θυμάρι και λιβάνι το κατάρτι
Κι έχουμε αστέρια κι άλλα κρεμαστά
Φυλαχτά τριγύρω στο λαιμό του μπάτη

Παίζουν δελφίνια πάνω στον αφρό
Και τησ καρδιάσ μασ σπάει το ρόδι
Στων γλάρων τον τρελό χορό
Που στέκουν πάνω στο ένα πόδι

Μασ ξενυχτάει ο τραγουδιστήσ
Που 'χει στα μάτια δυο φεγγάρια
Και μασ κερνάει ο μαρκονιστήσ
Με κρασί που βράζει μεσ στ' αμπάρια

Κι έτσι θα βγαίνει πάντα ζωντανή
Του ήλιου η χρυσή αχτίδα
Για να κεντάει πάνω σε πανί
Όσα μέσα στ' όνειρο μου είδα

Φεύγουν τα χρόνια μα ξαναγυρνάν
Στιγμέσ που ζήσαμε στ' αλήθεια
Κι είναι η ζωή σαν ψέμα που κυλά
Που γυρνά ξανά στα παραμύθια

Έχω πολλά τραγούδια να σου πω
Και άλλα που δεν τραγουδιούνται
Σήματα από φάρο αλαργινό
Γι αυτούσ που θέλουν να θυμούνται
Γι αυτούσ που ξέρουν να θυμούνται

Απόψε θα σε πάρω μακριά
Κι έχω δυο ναι για κάθε όχι
Να δεισ πωσ βγαίνουνε αληθινά
Στεριανά καράβια στ' ουρανού την όχθη