Rüzgar
Gece mahvolmuş hiçbir şey düzeltmez
Zihnimdeki kilitler kalbimi mühürler
Körelmiş tüm hisler dünyadan kaçmak ister
Sahipsiz her söz gibi kirlenmiş ikilikler
Rüzgardan nem kapıp
Yüzleşmek çok acı
Uykumdan uyanıp
Düşünmek çok ağır
Rüzgardan nem kapıp
Yüzleşmek çok acı
Uykumdan uyanıp
Düşünmek çok ağır
Her gün bir endişe gel tutun diyordu ya
Kaybettiğin kişilik musibet sebebi
İz bırak ses çıkar duyuluncaya kadar
Ez bırak öl yaşat kovalıyor günahlar
Rüzgardan nem kapıp
Yüzleşmek çok acı
Uykumdan uyanıp
Düşünmek çok ağır
Rüzgardan nem kapıp
Yüzleşmek çok acı
Uykumdan uyanıp
Düşünmek çok ağır