Aperanto Keno

Εσύ να λείπεισ κάθε βράδυ από 'δω
Κι εγώ ένα φάντασμα στον κόσμο του κλεισμένο
Μια πηνελόπη θολωμένη απ' το ποτό
Που έχει το μέλλον τησ σε σένα κερασμένο
Εσύ να λείπεισ κάθε βράδυ από 'δω
Κι εγώ πλανήτησ σε τροχιά που δεν τελειώνει
Να κλέβω κάτι απ' τ' απέραντο κενό
Και ν' αγαπώ ό,τι δικό σου με πληγώνει

Μα σαν τισ πρώτεσ τισ αγάπεσ που επιστρέφουνε
Συνέχεια φεύγω μακριά σου κι όλο έρχομαι
Να με ξεχνάσ και να με σβήνεισ το ανέχομαι
Δεν ονειρεύομαι δε ζω δεν παραδέχομαι μόνο δέχομαι

Εσύ να λείπεισ κάθε βράδυ από 'δω
Κι εγώ να φτιάχνω στον καθρέφτη άλλη όψη
Αφού το αύριο δε θέλει να 'σαι 'δω
Στείλε το χθεσ εδώ και πάλι να με κόψει
Εσύ να λείπεισ κάθε βράδυ από 'δω
Κι εγώ ένα πρόσωπο που κρύβεται και λειώνει
Σ' αυτόν τον κόσμο που ό,τι βλέπω είναι μικρό
Μόνο η απόσταση των δυο μασ μεγαλώνει

Μα σαν τισ πρώτεσ τισ αγάπεσ που επιστρέφουνε
Συνέχεια φεύγω μακριά σου κι όλο έρχομαι
Να με ξεχνάσ και να με σβήνεισ το ανέχομαι
Δεν ονειρεύομαι δε ζω δεν παραδέχομαι μόνο δέχομαι