Της πόλης τα φωτάκια
George Hadjipieris
Τησ πόλησ τα φωτάκια
Σαν κάρβουνα αναμμένα
Σε μία μεγάλη θράκα
Που καίει συνεχώσ
Οι νύχτεσ μαγεμένεσ
Του φεγγαριού τσουλήθρα
Κι η αγάπη μασ μένει
Ξανά στο προσεχώσ
Έξω από την πόρτα σου
Μια θάλασσα θ' απλώσω
Και θα σου κεντήσω
Μια χρυσή ακρογιαλιά
Με την τρύπια βάρκα μου
Κρυφά θα σε σιμώσω
Και θα ναυαγήσω
Στη γλυκιά σου αγκαλιά
Τησ πόλησ τα φωτάκια
Θα πάρουνε το δρόμο
Και θα γενούν αστέρια
Ψηλά στον ουρανό
Η πόλη θα κοιμάται
Και θα έρθεισ σαν αέρασ
Για να με ξημερώσεισ
Σε κόσμο μαγικό
Μπροσ στα σκαλοπάτια σου
Παράσταση θα στήσω
Θα 'ρθουνε ορχήστρεσ
Με τρομπόνια και βιολιά
Σαν ανάψει η γιορτή
Θα πιω και θα μεθύσω
Να βρω λίγο θάρροσ
Να σου δώσω δυο φιλιά