Ilios Tou Alonari

Πώσ να χωρέσεισ μέσα σ' όρια και μέτρα
Το κλήμα στρίβεται στο κάγκελο ν' ανέβει
Ξέρω στα παιδικά σου όνειρα συνέβη
Να δεισ τον γίγαντα που έστυβε την πέτρα

Παιδί μ' όνειρα θαλασσιά μεσ στου μυαλού το αμπάρι
Ξετύλιγα τισ κυριακέσ στην τύχη μια κλωστή
Μεγαλωμένοσ στουσ καυτούσ τουσ ήλιουσ του αλωνάρη
Έφερνα πρόωρεσ βροχέσ και πότιζα τη γη

Τα πούπουλα που μου 'στρωνε η μάνα μαξιλάρι
Τα κρέμαγα παράσημα σ' αρχηγικέσ στολέσ
Ντυνόντουσαν τα γιορτινά στα σύνορα οι φαντάροι
Και στήναν γλέντι αδελφικό με εχθρικέσ ορδέσ

Κι εγώ που παραδόθηκα στον ύπνο να με πάρει
Και πέταξα με τα πουλιά προσ τον ωκεανό
Όσα δεν μπόρεσαν να πουν με τισ κραυγέσ οι γλάροι
Σαν εφιάλτεσ σήμερα μπροστά μου συναντώ