Φταίει η μοναξιά μου

Είναι φορέσ που τον φοβάμαι τον εαυτό μου
Χωρίσ κι εγώ να ξέρω αλήθεια το γιατί
Φοβάμαι μήπωσ και φανεί
Έστω μονάχα μια στιγμή
Πόσο δεν είμαι όσο δείχνω αληθινή

Και λέω
Ίσωσ να φταίει για όλα η μοναξιά μου
Ίσωσ να 'ναι ακόμα και άδικη η καρδιά μου
Μα όταν βλέπω τουσ άλλουσ πιασμένουσ χέρι χέρι
Πωσ να νιώσω μονάχη μου εγώ το καλοκαίρι

Ίσωσ να φταίει η ζωή μου που 'ναι άδεια
Που δεν έχουν αστέρια ή φεγγάρια τα βράδια
Και ίσωσ για όλα αυτά που λέω για παρηγοριά μου
Ίσωσ να φταίει η μοναξιά μου

Πολλέσ φορέσ μονολογώ κι αναρωτιέμαι
Αν ξέρουν οι άλλοι πόσο μόνη νιώθω εγώ
Αλλά για να 'μαι ειλικρινήσ
Την αγωνία αυτήσ τησ φωνήσ
Δεν το πιστεύω πωσ την άκουσε κανείσ