Denizin Ardı Özgürlük

Ne demeli şimdi
Bir çiğdemin toprağı yırtışını seyredişim
Göğe mi dokunmalı, ucuna mi körpe filizin?
Öyleyse karanlık sokaklarda koştuğumu düşün
Ay gene bir kadın gibi sarkıyorken denize
Dirseklerimle böğrüme gömdüğüm
Titremeyi düşün
Oradan göğsümü kaplayışını soğuk bir terin
İlk sözcüğü anlamla birleştiren çocuğu düşün
Onun kavradıkça derinleşen şarkısını

Vay perçemle günün huysuzluğu dolaşan kısrak
Vay acemi öpüşlerden gövdeme
Boşalan acımtırak haz telaş, kıvranış
Parıltılı gözlerdeki atılganlık
Ya görevin ne senin, görevin?
Oynaşmak değil mi içimdeki
Savaşmak duygusuyla?
Ve benim nevresimim kararmışsa kirden
Rutubetten
Sarhoşsam gülümseyişlerden ağlayışlardan
Ve kaynak sularıyla üstüme
Yağan aydınlık hulyaları
Senden gelen ısıyla koruyorsam

Ne demeli simdi
Ey serçelerin sabahlarla doluştuğu cıvıltı?
Ey bir romanın olur olmaz
Yerinde dikkatti çeken hayal
Kalbimi çevreleyen sevda gözeneyi
Acıyış, şefkat, umursayış, hırçınlık seli
Beni düşün öyleyse
Beni hayretin ve karanlığın eşiğinde
Beni fitillerde başlayan bir fısıltı
Anında ilk satırı yazarken bir bildirinin
Kulaktan kulağa dolaşan haberlerin bağrında
Beni dar camlarda değil
Bir bulutun seyrinde düşün
Burada ortasında sıçraya sıçraya
Kabaran alevlerim