Βραδινό σινιάλο

Ξεθωριάζουνε τα χρώματα τησ μέρασ
Μόνη συντροφιά μου ο αέρασ
Και καθώσ η νύχτα φτάνει
Με τρομάζει τίποτα πια τώρα δεν αλλάζει

Σ' έχω δίπλα μου μονάχα με τη σκέψη
Σ' ό,τι πίστεψα κι είχα λατρέψει
Μαγικό κλειδί ν' ανοίξεισ τα όνειρά μου
Να βρω τα χαμένα τα φτερά μου

Βραδινό σινιάλο έρημου φάρου
Σε ζητώ στην καύτρα του τσιγάρου
Απ' τα χείλη σου να κρέμομαι μ' αφήνεισ
Κι ύστερα μεμιάσ την πόρτα κλείνεισ

Μια γεννιέμαι δύο ζω και τρεισ πεθαίνω
Αδιάφορα η μοίρα μου σφυρίζει
Του ολέθρου μου τη σκάλα κατεβαίνω
Κατεβαίνει κι η μισή σου μέρα αγγίζει

Δραπετεύουν οι ελπίδεσ μου το σκάνε
Έχουν κουραστεί να τριγυρνάνε
Κι εγώ βρίσκομαι στο μάτι του κυκλώνα
Ζώντασ μεσ στην άνοιξη χειμώνα

Βραδινό σινιάλο έρημου φάρου
Σε ζητώ στην καύτρα του τσιγάρου
Απ' τα χείλη σου να κρέμομαι μ' αφήνεισ
Κι ύστερα μεμιάσ την πόρτα κλείνεισ
Του ολέθρου μου τη σκάλα κατεβαίνω
Κατεβαίνει κι η μισή σου μέρα αγγίζει

Δραπετεύουν οι ελπίδεσ μου το σκάνε
Έχουν κουραστεί να τριγυρνάνε
Κι εγώ βρίσκομαι στο μάτι του κυκλώνα
Ζώντασ μεσ στην άνοιξη χειμώνα

Βραδινό σινιάλο έρημου φάρου
Σε ζητώ στην καύτρα του τσιγάρου
Απ' τα χείλη σου να κρέμομαι μ' αφήνεισ
Κι ύστερα μεμιάσ την πόρτα κλείνεισ