Κρίμα που δεν ξέρεις ν’ αγαπιέσαι

Σταγόνα σταγόνα μάζευα νερό
Δροσιά για να σου χαρίσω
Μα εσύ κάποια μέρα μου ‘πεσ δεν μπορώ
Τη δίψα μου προτιμώ

Κρίμα να μην ξέρεισ ν' αγαπιέσαι
Μια καρδιά χρυσάφι ν' απαρνιέσαι
Κρίμα να μην ξέρεισ να σκορπιέσαι στη χαρά
Αχ φουκαρά

Εγώ σ' αγαπάω δίχωσ τελειωμό
Κι ασ σβήσω από αγάπη
Μα εσύ που θα ζήσεισ θα ‘χεισ τον καημό
Που μ' έστειλεσ στο χαμό