Η λιόστρα
NIKOS GATSOS, STAVROS XARCHAKOS
Η πέτρα πίνει το νερό
Και το νερό την πέτρα
Μα εσύ στο δύσκολο καιρό
Το ριζικό σου μέτρα
Κι αν δεισ σε γη και σ' ουρανό
Να πνίγεται το δίκιο
Πάμε κριτή παντοτινό
Το χέρι σου τ' αντρίκιο
Τότε θα βγούν στον άδη σου
Λουλούδια του παράδεισου
Ο ήλιοσ πίνει τη φωτιά
Και η φωτιά τον ήλιο
Μα εσύ με αητίσια τη ματιά
Κάμε τη γη βασίλειο
Κι αν δεισ στου κόσμου την βουή
Να τραγουδάει το αίμα
Πάρε για λιόστρα τη ζωή
Και σαν θεριό πολέμα
Τότε θα βγούν στον άδη σου
Λουλούδια του παράδεισου