เพื่อเธอ

ในวันที่ฝนพรำ วันที่เมฆมืดมน
วันที่พายุนั้นพัดโหมกระหน่ำ
ฉันได้แต่นึกกลัว
กลัวว่าจะหลง
กลัวกับจุกหมายที่ดูเลือนราง
(แต่แล้ว)(โอ้เธอ) เมื่อมีเธอนั้นเดินเข้ามา
เป็นเหมือนพรที่ฟ้าเมตตาลงมาให้ฉัน
เธอคือจุดหมาย เธอเป็นเหมือนพลังของใจ
ต้องเผชิญกับสิ่งไหน จะฝ่าฟันไปให้ถึง
เธอคือจุดหมาย
ปลายทางสุดท้ายของหัวใจ
ต้องล้มต้องเจ็บสักเพียงไหน
ฉันยอมแม้แต่ชีวิตนี้
เพียงเพื่อเธอ
นับจากวันนี้ ทุกๆลมหายใจ จะมีแต่เธอและเธอแค่เธอคนเดียว
ฉันจะไม่นึกกลัว
กับสิ่งใดอีกต่อไป
แม้จะต้องเดินไปโดยไม่เห็นทาง