Όνειρα που σβήσανε

Όσα παίρνει ο άνεμοσ κι όσα πνίγει η βροχή
Τόσα σβήσανε όνειρα κι η αγάπη μαζί
Μοιάζω σαν πικρό τραγούδι σε χαρά σε γιορτή
Σαν μοναχικό λουλούδι μαραμένο μεσ στη γη

Τόση αγάπη σού είχα δώσει
Κι ήταν αλήθεια την είχα νιώσει
Μα εσύ δε συγκινήθηκεσ
Και δεν ανταποκρίθηκεσ

Η ζωή μου σταμάτησε σε μια πόρτα κλειστή
Μια χαμένη απόπειρα δεν υπήρχε κλειδί
Τώρα δακρυσμένα μάτια να μετράνε σιωπή
Τησ καρδιάσ μου τα κομμάτια τα πηγαίνω εδώ κι εκεί

Τόση αγάπη σού είχα δώσει
Κι ήταν αλήθεια την είχα νιώσει
Μα εσύ δε συγκινήθηκεσ
Και δεν ανταποκρίθηκεσ