น้ำนิ่งไหลลึก

นั่นอะไร นั่นยังไงนะนั่นอะไร
จดหมายใคร ใครส่งถึงเธอ
หลอกซ่อนเร้นเห็นฉันเป็นคนเซ่อ
รักเธอหลงเธอ
จนไม่เจียมเหนียมอาย

ยิ่งอ่านจดหมายใจหายระกำ
สุดชอกช้ำก็เพราะผู้หญิงหลายใจ
เห็นจะเชื่อ เห็นจะเชื่อไม่ได้
เธอจ๋าหลายใจรักผู้ชายหลายคน

อุตส่าห์มอง อุตส่าห์จองน้องตั้งแต่น้อย
เฝ้าหลงคอย
คอยเก้อเผลอจน
กลืนข้าวกินน้ำช้ำติดคอปี้ป่น
รักจนหลวมตน
จนเจ็บจริงหัวใจ

เมื่อไหร่ใจหญิงนิ่งลึกไหลวน
สิ้นเหตุผลก็เพราะผมจนใช่ไหม
เจ้าคิดดีแล้วหรือที่มีแฟนใหม่
น้ำตาของใคร
ระวังอย่าให้ต้องไหลเชียว

หน้าไม่อาย หน้าไม่อาย อิ้วน่าไม่อาย
ตุ๋นชาย
ดูง่ายนิดเดียวเชียวนะ
เมื่อก่อนอย่างนี้แล้วไม่มียุ่งเกี่ยว
ครั้งเดียวหนเดียวเกินกว่าเกลียวน้ำวน

ได้ยินกับหูมองรู้กับตา
ใช่กล่าวหาละว่าผู้หญิงทุกคน
ที่เขาดีก็ถมไปเป็นต้น
รักชายหลายคนระวังจะจนหัวใจ

อยากจะรัก
อยากจะหึงถึงห่วงและหวง
อยากขอควง
ก็ห่วงสายใย
ขาดลงแล้วแล้วจะยุ่งกันใหญ่
พลั้งกายเผลอใจใครจะตรมน้ำตา

ห่วงชายผ้าเหลืองเรื่องของผู้ชาย
ผู้หญิงไม่ไร้เท่าใบพุทรา
อย่าเสียใจ อย่าเสียใจดีกว่า
ไว้วันวิวาห์
ขอเอาน้ำตา่ที่ต่างน้ำมนต์