เวลา

มือ ผสานความอ่อนบาง
เวลาพาสีจางลงบ้าง
จากวันที่เราร่วมเดินทาง
ประคองทางผ่านให้สวยงาม

แต่ มีบางคราวที่เราอาจคล้ายไร้วาจา
อาจเกี่ยวกับเวลาที่เลยผ่าน

ยังจำในครานั้นที่เราร่ายรำ
ท่ามกลางดวงจันทร์และหยาดฝน
เพียงเราสองคน
ไม่กลัวการเปียกปอนจากฝน
จับมือฉันไว้ แล้วย้อนวันไป ไปวันนั้น

รัก บางทีก็บอบบาง
จนลืมคนข้างข้างไปบ้าง
เราบางทีก็จืดจาง
เรื่องราวต่างผ่านในเวลา

โอ้ มีบางคราวที่เราอาจเฉยเฉยชาชา
อาจเกี่ยวกับเวลาที่เลยผ่าน

ยังจำในครานั้นที่เราร่ายรำ
ท่ามกลางดวงจันทร์และหยาดฝน
เพียงเราสองคน
ไม่กลัวการเปียกปอนจากฝน
จับมือฉันไว้ แล้วย้อนวันไป ไปวันนั้น

ยังจำในครานั้นที่เราร่ายรำ
ท่ามกลางดวงจันทร์และหยาดฝน
เพียงเราสองคน
ไม่กลัวการเปียกปอนจากฝน
จับมือฉันไว้ แล้วย้อนวันไป ไปวันนั้น

เวลาเดินจากวันวานถึงปัจจุบัน
และเราก็เดินจากวันนั้นมาถึงวันนี้