Φεύγω μακριά

Απλωμένα τα χρόνια μου σε μια λέξη
Που δεν είπεσ κι αρνήθηκα να με κλέψει
Με μια λέξη λιγότερη περιμένω
Και στησ λήθησ το φόρεμα την υφαίνω

Περιμένω τη νύχτα μου να με πάρει
Να ντυθώ το σκοτάδι τησ και τη χάρη
Να με πάρει στ' ανείπωτα στα μισά στα κρυμμένα
Στη φωτιά που δεν άναψε μάτια μου για κανένα

Φεύγω μακριά
Τ' όνομά μου δε θυμάμαι πια

Στα κρυμμένα στ' ατέλειωτα να χαρίσω
Τη φωτιά που δεν άναψεσ μα θα σβήσω
Θα χαρίσω τησ λύπησ μου την αγρύπνια
Το σκοτάδι που μ' έδωσε για τ' αγρίμια

Τησ αγρύπνιασ τα δόρατα και τη φόρα
Να κοιμίσω με τάματα σαρκοβόρα
Κι όπωσ όλα θα χάνονται πριν η μνήμη γυρίσει
Με μια λέξη λιγότερη και η νύχτα θα σβήσει

Φεύγω μακριά
Τ' όνομά μου δε θυμάμαι πια