Σε μας δε φτάνει το ψωμί

Σε μασ δε φτάνει το ψωμί
Μα περισεύει η λύπη
Τισ νύχτεσ που μετριόμαστε
Ο άνθρωπόσ μασ λείπει

Του κήπου ήσουν η μηλιά
Και του σπιτιού δοκάρι
Με μια μονάχα δρασκελιά
Πηδούσεσ στο φεγγάρι

Σε μασ δε φτάνει το ψωμί
Μα περισεύει η πίκρα
Τι νύχτεσ που φοβόμαστε
Σε κράζουμ' απ' αντίκρα

Του κήπου ήσουν η μηλιά
Αητέ και καβαλάρη
Με μια μονάχα δρασκελιά
Πηδούσεσ στο φεγγάρι