Ελλαδογραφία

Τω καιρώ εκείνω ο ακμαιότεροσ κλάδοσ τησ πελασγικήσ δρυόσ
Εκάλυπτε τρεισ οικισμούσ πέριξ του μυστηριώδουσ βράχου τησ ακροπόλεωσ
Αλλά μετά τα δραματικά γεγονότα τησ μεσοποταμίασ τα οποία οδήγησαν
Εισ την έξωσιν των πρωτοπλάστων εκ τησ κοιλάδοσ του τίγρεωσ και
Προεκάλεσαν σύγχυσιν εισ τασ φρένασ των ανθρώπων οι οικισμοί
Των αθηνών ήρχισαν να πληθύνονται παραλόγωσ
Αποτέλεσμα υπήρξεν η αλματώδησ επέκτασισ τησ πόλεωσ και η δημιουργία
Του λεγομένου άστεωσ το οποίο κατά τουσ αρχαιοπλήκτουσ ιστορικούσ
Εμεγαλούργησε και περιεβλήθη την αίγλην τησ αιωνιότητοσ

Επίσκοποι και προεστοί
Κατακτητέσ και στρατηλάτεσ
Επαναστάτεσ και αστοί
Τησ ιστορίασ οι πελάτεσ

Αλλά οι αρχαίοι θεοί εν τη μερίμνη των δια τα υπόλοιπα πελασγικά
Φύλα απεφάσισαν την βαθμιαία κατάρρευσιν των αθηνών ωσ ηγέτιδοσ
Πόλεωσ και την απαλλαγήν του ελληνισμού (ωσ εθνικού πλέον συνόλου)
Εκ των κινδύνων του συγκεντρωτισμού κατά τουσ επόμενουσ μακρούσ αιώνασ
Κατεβλήθησαν αρκεταί προσπάθειαι δια την αναβίωσιν του παλαιού άστεωσ
Αλλ' αύται απέβησαν άκαρποι ευτυχώσ δε διότι κατά την νεωτέραν και σκληροτέραν δοκιμασίαν
Του γένουσ η εκ νέου κυριαρχία των αθηνών θα απεδυνάμωνε τασ
Κορυφάσ και τασ πεδιάδασ τησ πελασγικήσ γησ
Αι οποίαι διεμόρφωσαν την οριστικήν φυσιογνωμίαν τησ φυλήσ και κατηύγασαν
Δι' ανεσπέρου φωτόσ τουσ ομιχλώδεισ ορίζοντασ τησ
Περιδεούσ ανθρωπότητοσ

Στο σούλι και στην αλαμάνα
Κάναμε φωσ τη συμφορά
Θα μασ θυμούνται τάχα μάνα
Καμιά φορά

Ματαία ελπίσ ουδείσ τουσ ενεθυμήθη ωσ ζώσασ αιωνιότητασ
Ουδείσ τουσ κατενόησεν εισ τασ πραγματικάσ των διαστάσεισ και αι
Αθήναι καταστάσαι πρωτεύουσα νεοπαγούσ κράτουσ ήρχισαν να
Προετοιμάζονται δια την εκ νέου απορρόφησιν τησ ικμάδοσ του έθνουσ
Αλλά η προγονική κληρονομία δεν είχεν εξ ολοκλήρου σπαταληθή και
Οι μεταγενέστεροι αδελφοί του μικρού χορμόπουλου εκ των ηπειρωτικών
Ορέων και εξ όλων των στενωπών τησ αθανάτου πατρίδοσ διέπλευσαν την
Αχερουσίαν τησ μοίρασ των με την γαλήνην του μαρτυρίου και τησ θυσίασ
Και τα βαρβαρικά έθνη ηπόρησαν και κατ' ιδίαν εκάγχασαν- ακριβώσ όπωσ
Αι αθήναι

Χτυπάτε τησ οργήσ προφήτεσ
Καμπάνα στην καισιαριανή
Νά 'ρθουν απόψε οι διστομίτεσ
Νά 'ρθουν κι οι καλαβρυτινοί
Με σπαραγμό κι απελπισία
Για τη χαμένη τουσ θυσία

Άραγε είναι αληθέσ ότι η θυσία των απέβη επί ματαίω
Ουδείσ δύναται να αποφανθή μετά βεβαιότητοσ και ουδείσ δύναται να
Προεξοφλήση το μέλλον διότι η ιστορία των ανθρώπων είμαι μία
Συνεχήσ παλινδρόμησισ αλλά με την διαρκώσ ογκούμενην υπερτροφίαν τησ
Αττικήσ αι προοπτικαί διαγράφονται σκοτειναί οι αρχαίοι θεοί δεν
Υπάρχουν πλέον δια να δώσουν την λύσιν και ούτω θάττον η βράδιον
Αι αθήναι θα συγκεντρώσουν εισ τουσ κόλπουσ των και θα εξαφανίσουν δια
Παντόσ την ελληνικήν αρετήν ωσ ο κρόνοσ εισ το απώτατον παρελθόν
Κατέτρωγε τα ίδια αυτού τέκνα ή ωσ ο ήλιοσ εισ το απώτατον μέλλον θα
Συγκεντρώσει εισ τασ αγκάλασ του τουσ πλανήτασ του
Και θα καταβροχθίσει αυτούσ
Γένοιτο και εισ τουσ αιώνασ των αιώνων αμήν

Πότε θ' ανθίσουνε τούτοι οι τόποι
Πότε θα 'ρθούνε κανούργιοι ανθρώποι
Να συνοδεύσουνε την βλακεία
Στην τελευταία τησ κατοικία